– Urzędnik przyszedł, zaczął punktualnie ceremonię o godz. 16:00, nie czekając na gości. Połowa się spóźniła 10 minut i gdy dotarli, było już po wszystkim. Albo raz nie było panny młodej, bo czekała na tatę. Urzędniczka kazała wszystkim gościom usiąść i zarządziła, że ona zaczyna, a jak nie zacznie, to jedzie do domu. Więcej w komentarzu 👇

Żartują: “Ślub humanistyczny? A może matematyczny?”. Ale coraz więcej par się na to decyduje

Wciąż pojawiają się żarciki: “Ślub humanistyczny? A może biologiczny albo matematyczny?”. Natomiast coraz więcej par szuka ślubów plenerowych, a wtedy w wyszukiwarce wyskakują im śluby humanistyczne. Przeważnie w ten sposób dowiadują się, że coś takiego istnieje – mówi Anna Kalinowska, celebrantka i właścicielka Agencji Ceremonia Humanistyczna.

Klaudia Kolasa, Gazeta.pl: W Polsce rośnie popularność ślubów symbolicznych czy też humanistycznych. Ty organizujesz kilkadziesiąt ceremonii tego typu rocznie. Wytłumacz, czym charakteryzuje się taki rodzaj zaślubin.
Anna Kalinowska: W Polsce śluby humanistyczne istnieją od 15 lat, ale na początku nie były zbyt popularne. Dopiero teraz zmienia się świadomość. Zwykle odbywają się w plenerze i łączone są ze ślubami cywilnymi, czyli w ceremonii bierze udział urzędnik z Urzędu Stanu Cywilnego. Oczywiście, jeśli jest to plener godny: nie ma piasku, urzędnik nie musi wspinać się na szczyt góry czy wchodzić do lasu. Wtedy on odprawia swoje 5 minut, para podpisuje dokumenty, a potem my – mistrzowie ceremonii – przez kolejne pół godziny skupiamy się na ich miłości. Opowiadamy, jak się poznali, para wygłasza swoje przysięgi, czasem ktoś z gości ma przygotowane przemówienie. Staramy się, żeby było w tym jak najwięcej radości i wzruszeń. Bo sama ceremonia cywilna jest sucha i bezbarwna.

Żyłam w stereotypie, że śluby humanistyczne są dla osób, które nie chcą lub nie mogą formalizować związku, a chcą wyprawić sobie imprezę z okazji swojej miłości. Tymczasem z tego, co mówisz, to uzupełnienie ślubu cywilnego.
Po pandemii mieliśmy wysyp ceremonii, które były tylko po to, żeby odbyła się impreza. Ludzie zawierali związki małżeńskie w czasie obostrzeń, a kiedy zostały zniesione, chcieli nadrobić to, co stracili. Ale oni byli już formalnie małżeństwem.

Poza tym są takie śluby, gdzie jedna ze stron jest obcokrajowcem. Zdarza się, że brakuje jakiegoś dokumentu, żeby odbył się ślub cywilny i w ostatniej chwili dostajemy telefon, czy mamy wolny termin. Sala zarezerwowana, goście gotowi, a urzędnik na pewno się nie pojawi. No to wkraczamy my.

Trzecia grupa osób, która robi to, żeby świętować swoją miłość, to pary LGBT+ – obecnie w Polsce nie mają innej opcji niż śluby humanistyczne. Z roku na rok coraz więcej osób decyduje się na tę formę. Natomiast jeśli mówimy o imprezie ślubnej bez jakichkolwiek formalności, to się zdarza sporadycznie.

Dla nas to idealne, jeśli dzień wcześniej para pójdzie do urzędu, żeby podpisać dokumenty, a potem wyprawi ślub humanistyczny, bo mamy wtedy pewność, że ceremonia będzie dokładnie taka, jaką sobie wymarzyła. Mieliśmy przeróżne przypadki, kiedy urzędnik wszystko psuł. Czasem nieświadomie.

Psuł? W jaki sposób?
Tak. Na przykład miałam taką sytuację, że opowiadał parze o obowiązkach kobiety i mężczyzny, co się kłóciło z ich światopoglądem. Albo przyszedł, zaczął punktualnie ceremonię o godz. 16:00, nie czekając na gości. Połowa się spóźniła 10 minut i gdy dotarli, było już po wszystkim. Z drugiej strony – w ostatni weekend – zdarzyło się, że urzędniczka spóźniła się 15 minut i już byliśmy gotowi przeprowadzić ceremonię bez niej. Zaczęliśmy, a ona dołączyła w trakcie, by dopełnić formalności. Ostatnio byliśmy też na ślubie, gdzie pan urzędnik mówił pod nosem, w ogóle go nie było słychać! Myślę, że goście nie wiedzieli, co się działo przez te 5 minut. Po czym po prostu sobie poszedł. Stałam z boku i myślałam: “Jak dobrze, że ja tutaj jestem”, bo para miałaby okropne wspomnienia. Albo raz nie było panny młodej, bo czekała na tatę. Urzędniczka kazała wszystkim gościom usiąść i zarządziła, że ona zaczyna, a jak nie zacznie, to jedzie do domu. Ale żeby oddać sprawiedliwość, są też wspaniali urzędnicy, którzy zgadzają się na wizję młodej pary i razem tworzymy coś fajnego.