Po mszy głos zabrał prezes Kaczyński 👉

Nigdy sobie tego nie wybaczę”. Poruszające wyznanie prezesa PiS na pogrzebie Barbary Skrzypek

W Bazylice Narodzenia NMP w Gorlicach pożegnano Barbary Skrzypek († 66 l.), długoletnią współpracowniczkę prezesa Prawa i Sprawiedliwości, Jarosława Kaczyńskiego. Przybyli najwyżsi rangą przedstawiciele polskiej sceny politycznej. Ceremonia miała charakter prywatny. Po mszy głos zabrał prezes Kaczyński. Słowa, które wygłosił, wiele mówią o ich relacji.

Na ostatnie pożegnanie do Gorlic przyjechali oprócz samego prezesa PIS-u, liczni politycy tej partii, w tym Stanisław Karczewski, Ryszard Terlecki, Mateusz Błaszczak oraz Antoni Macierewicz. Wśród żałobników widzimy również Martę Kaczyńską. Prezydent Andrzej Duda oraz premier Mateusz Morawiecki dołączyli do zgromadzonych

Kaczyński o Barbarze Skrzypek: “Miałem dla niej taką propozycję, nie skorzystała”.
Rodzina zmarłej, pragnąc zachować prywatność, początkowo ograniczyła dostęp do kościoła jedynie dla zaproszonych gości. Mieszkańcy Gorlic zebrali się też przed bramą Bazyliki Narodzenia NMP, gdzie trwały uroczystości.

Słowa, które po mszy wygłosił sam prezes PIS-u, dotarły do zgromadzonych przed kościołem ludzi. — To moja najbliższa współpracownica, przyjaciółka. Spotkałem różnych ludzi, ale najbardziej niezwykła była Barbara — mówił Jarosław Kaczyński na ceremonii pogrzebowej. — To była osoba konsekwentna, bardzo skromna. Nie korzystała z różnych szans, by robić karierę, a miałam takie propozycje dla niej. Mogła być posłem, ale była zadowolona ze swojej pracy. Była szefem partii mojego biura poselskiego. Niebywale pracowita. Związała się z nami dobrowolnie, bardzo skromna. Kiedy podniesiono jej pensje, zażądała, aby ją obniżyć, choć całkowicie na nią zasługiwała.

“Nigdy sobie tego nie wybaczę” — mówił Jarosław Kaczyński
Prezes Kaczyński dodał, że Barbara Skrzypek była geniuszem: — Umiała wszystko zorganizować, chodzący porządek. Lubiana, szanowana, a jednocześnie twarda. Wszyscy uważali, że jest prawdziwą damą. Umiała budować więzi. To rozstanie tragiczne, niezasłużone wynikające z warunków, w jakich żyjemy.